Wielu polskich krytyków dopatruje się w tym filmie inspiracji ,,Przypadkiem'' Kieślowskiego.
Nie wiem czy słusznie, czy Peter Howitt oglądał kiedyś dzieło pana Krzysztofa, a może nie oglądał, a tylko słyszał. Nieistotne.
Jednak porównywanie obydwu filmów to jednak wielkie nieporozumienie.
,,Przypadkowa dziewczyna'' ani przez chwilę nie udaje, że jest czystą komercją i komedią romantyczną. Owszem w tle przewija się myśl przewodnia o przypadku w życiu człowieka, ale to raczej dodatek do tego skromnego, niskobudżetowego (to zaleta) filmu.
(SPOJLER !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!)
Zrobione na siłę szczęśliwe zakończenie jeszcze bardziej utwierdza, że mamy tu do czynienia z czystą komercją.
Ale gdyby na siłę próbować je rozumieć ?
Niby przypadek kreuje los człowieka, ale jednak tak czy inaczej przeznaczenie decyduje o wszystkim ?
Wcale nie zdziwiłbym się gdyby wizja reżysera była inna, ale tzw. happy and wymusili na nim producenci.